"Przypomnijcie sobie przypowiesc o naszym Panu Jezusie, który, gdy mial wjechac do Jeruzalem, powiedzial jego dwu apostolom, aby poszli do pewnej wioski, gdzie znajda „uwiazanego nieujezdzonego osiolka.” Poinstruowal ich, aby przyprowadzili „zrebie osla” i aby powiedzieli tym, którzy mogliby sie pytac „Pan go potrzebuje.”

"Pamietajcie, ze nawet dla Jezusa Chrystusa nadszedl moment jego namaszczenia. Duch Swiety zstapil nan i glos Boga odnowil stare przymierze „Ten jest mój Syn umilowany, w którym mam upodobanie". Jest to ponadczasowy fiat stworzenia wypowiadany od poczatku swiata, poswiecajacy na nowo dusze, która przysiegla, aby odnowic jej slub, powziety w nadziemskiej sferze, aby czynic wole Boga."

"Ponowne Nadejscie Chrystusa jest antydatowane przez wypelnienie przepowiedni „Jeden bedzie wziety, drugi zostawiony.” Bo gdy jeden jest wziety a drugi zostawiony, oznacza to, ze swiat wciaz jeszcze tarza sie w niegodziwosci i tylko niewielu zaakceptowalo królestwo. Ale gdy przyjdzie Drugie Nadejscie Chrystusa do rozbudzonego swiata, stanie sie to, poniewaz kazdy czlowiek zrozumial nature Boskosci jako bezcenny dar wolnosci dla kazdego.

"Gdy ten cud Chrystusowej milosci zakorzeni sie na swiecie, stanie sie to poniewaz studenci alchemii—zarówno znani pod tym imieniem jak i jakimkolwiek innym, zarówno czlonkowie kosciolów jak i nie praktykujacy zadnej religii, nawet ci zyjacy i ci, którzy sa pozbawieni ciala fizycznego—uosobia promieniowanie przykladu Chrystusowego Ja na swiatowa skale. Przepelnione ogniem Ducha Swietego, ich umysly stana sie wtedy kosmicznym reaktorem, centralnym piecem uniwersalnych pomyslów odnosnie wolnosci i wyzwolenia sie od lancuchów niewoli wykutych przez zbuntowana ludzkosc.

" . . . Jednym z najwiekszych nieporozumien, jakie kiedykolwiek zaistnialy w umyslach ludzi
jest to, które odnosi sie do natury duchowego swiata. Ludzie albo mysla, ze niebo jest odlegle, nieciekawe i pozbawione radosci tego swiata, lub wyobrazaja sobie, ze jest ono ostatecznym celem—nagroda wiernych i ich uwolnieniem od ucisku swiata grzechu, miejscem gdzie nie beda mieli nic wiecej do robienia i nastanie koniec wszelkiego postepu."

"Milosierdzie Chrystusa ku tym, którzy stracili swa niewinnosc bylo widoczne w jego lamencie „Jeruzalem, Jeruzalem, Ty zabijasz proroków i kamieniujesz tych, którzy do ciebie sa poslani! Ile razy chcialem zgromadzic twoje dzieci jak ptak swe piskleta zbiera pod skrzydlami, a nie chcieliscie.” Stajemy zatem przed trybunalem niewinnosci i blagamy o przekazanie ludziom plomienia czystosci, prawdy i kosmicznej niewinnosci."