Pani Prophet, kim są Wniebowstąpieni Mistrzowie?

ECP: Zawsze lubię mówić, że Wniebowstąpieni Mistrzowie są ludźmi takimi jak ty i ja. W rzeczywistości są oni synami i córkami Boga, którzy uświadomili sobie, że są współdziedzicami z Chrystusem. Kiedy byli wcieleni na ziemi, zdecydowali się opanować życie i żarliwie podążać śladem Boga w wypełnianiu swej świętej pracy, aby ponownie zjednoczyć się z Bogiem pod koniec swojego pobytu na ziemi.

Zatem Wniebowstąpieni Mistrzowie są zwykłymi ludźmi – takimi jak ty i ja – którzy powrócili i weszli w świadomość Boga po wielu wcieleniach pracy nad zrównoważeniem swej karmy i dharmy na ziemi. Teraz są częścią gospodarzy Pana i świętych w niebie. Są wzniosłą obecnością, żyjącym Duchem Boga, sługami dzieci Boga na ziemi.

P: Ma Pani na myśli, że oni rzeczywiście komunikują się bezpośrednio z ludźmi na naszym ziemskim poziomie?

ECP: Wniebowstąpieni Mistrzowie byli w kontakcie z ludzkością od tysięcy lat. Kiedy prorocy Izraela dawali ich proroctwa, zaczynali mówiąc: „Słowo Pana przyszło do mnie, mówiąc…”. Pan Bóg, którego oni opisali, był personifikacją Wielkiego Ducha, zindywidualizowanej obecności, która im się objawiła. W Starym i Nowym Testamencie jest wiele opisów obecności aniołów, które przybywały z posłannictwami i ostrzeżeniami w pewnych decydujących momentach historii planety Ziemia.

Odkrywamy zatem, że pojawianie się Wniebowstąpionych Mistrzów nie jest niczym nowym. Ale termin ‘Wniebowstąpieni Mistrzowie’ jest nowy i jest to koncept, który wymaga naszego dogłębnego zrozumienia przy wchodzeniu w Erę Wodnika. Termin ten zaprawdę jest jasny: Mistrz jest kimś, kto posiada pełnię potencjału istoty, kto opanował jeden lub więcej obszarów ludzkich dążeń. Ale w tym znaczeniu mówimy o mistrzu jako o nauczycielu lub o mistrzu życia.

Wniebowstąpiony Mistrz jest kimś, kto wniebowstąpił lub ponownie zjednoczył się z Bogiem. On lub ona przyspieszyli swą świadomość, są wolni od cyklu ponownych narodzin, zwanych reinkarnacją, i nie muszą już inkarnować się w fizycznej formie z ciała i krwi.

W obecnych czasach wszyscy słyszeliśmy o mistrzach ze Wschodu, mistrzach hinduskich. Możemy nazwać ich niewniebowstapionymi mistrzami, ponieważ są oni nauczycielami, którzy opanowali siły życia i jeszcze pozostają we wcieleniu.

P: Jeśli ktoś opanował czas i przestrzeń i przekroczył ten próg, po co miałby powracać i kłopotać się nami, niewniebowstąpioną, wcieloną na ziemi ludzkością?

ECP: Takie jest znaczenie miłości. Wszyscy wielcy, którzy przyszli na ziemię, przyszli z powodu swojej bezgranicznej miłości do niewniebowstąpionego świata. Nie byliby oni zdolni znieść tego, by zostawić swoich braci i siostry bez zrozumienia i pojęcia istoty Ścieżki. Zatem Wniebowstąpieni Mistrzowie są głęboko życzliwi, pełni miłości do ludzi i pozostają w tym ziemskim domu, by pokazać nam drogę wyjścia z dylematu życia.

Komunikacja z nimi była dla mnie bardzo realistyczna przez większość mojego życia. Zaczęłam odczuwać obecność Wniebowstąpionych Mistrzów już w dzieciństwie i jako nastolatka, a w końcu ujrzałam Mistrza El Moryę. Ukazał mi się, kiedy byłam studentką na Uniwersytecie Bostońskim.

El Morya (który między innymi był wcielony jako święty Tomasz More) przyszedł do mnie w odpowiedzi na moje wieloletnie modlitwy. Powiedziałam Bogu, że chciałabym być użyteczna w przekazywaniu i udzielaniu jego nauk jego dzieciom. El Morya powiedział mi, że muszę zostać przeszkolona, by zostać Wysłannikiem, który mógłby przekazywać święte nauki nieba.

Rozpoczęłam swój trening pod zwierzchnictwem Marka Propheta, którego później poślubiłam; w tym czasie uzyskałam zdolność odbierać dyktand i nauk Wniebowstąpionych Mistrzów. Mark i ja zapisaliśmy, wydrukowaliśmy i utrwaliliśmy te nauki w wielu książkach, publikacjach oraz na kasetach audio i wideo. Nauki Wniebowstąpionych Mistrzów zawierają syntezę religii świata, a ja – gdy byłam jeszcze dzieckiem – wiedziałam, że będę ją przekazywać.

Ta praca jest kontynuowana w Summit University, gdzie w naukach Wniebowstąpionych Mistrzów szkolimy ludzi młodych i starych, bez względu na ich fizyczny wiek. Jest to praca wynagradzająca, ponieważ zawsze prowadzi ona jednostkę z powrotem do Prawdziwego Ja, Duchowego Ja. A jest to punkt wyjścia, który rozpoczyna pracę naszego życia dla wypełnienia naszego celu.

P: Więc Pani mówi, że Wniebowstąpieni Mistrzowie porozumiewają się dzisiaj z Panią w ten sam sposób, w jaki dawniej robili to z prorokami w Biblii?

ECP: To jest prawda i oczywiście nie jestem wyjątkiem. Są też inni, którzy słyszeli Słowo Pana. Joel przepowiedział, że w ostatnich dniach Pan Bóg rozleje swojego Ducha na wszystkich. Powiedział on: „Twoi synowie i córki będą prorokować, twoi starcy będą śnić sny, twoi młodzi ludzie będą mieć wizje”. Gdy Duch Pana jest wylewany na wszystkich, lud Boga uświadamia sobie obecność gospodarzy Pana pośród ludzi na ziemi.

Widać to dzisiaj w charyzmatycznym ruchu Ducha Świętego w Kościołach protestantów i katolików. Ludzie czekają na Słowo Pana; powołują się oni na tego Ducha i wielu go słyszy, a wiele istnień ludzkich zostaje przeobrażonych na tej drodze.

P: To, co Pani mówi, jest naprawdę zadziwiające i fantastyczne i sądzę, że wielkim podstawowym pytaniem jest: skąd ktoś może wiedzieć, że to, co Pani mówi, jest prawdą?

ECP: Jest tylko jeden sposób, a jest nim skorzystanie z formuły, którą dał nam Jezus. Rzekł on: „Po owocach ich poznacie”. Powiedział nam, że będą fałszywi Chrystusowie i fałszywi prorocy. Wobec tego – jeśli będą fałszywi Chrystusowie i fałszywi prorocy – możemy wywnioskować, że będą także prawdziwi Chrystusowie i prawdziwi prorocy.

Wiemy, że nadejście Chrystusa jest nadejściem „jedynego pomazańca”. Słowo „Chrystus” pochodzi z greckiego ‘Christos’, co oznacza „namaszczony”. Chrystus jest Synem Boga namaszczonym świadomością Chrystusa lub światłem Słowa – Drugą Osobą Trójcy.

Ci, którzy przychodzą w duchu proroctwa, przychodzą z Duchem Świętym. Niektórzy – dzięki darowi Ducha Świętego – są jako prorocy, a inni jako Chrystusowie. Są również tacy, którzy nie są częścią tego obdarowania, którzy wchodzą w praktyki czarnej magii i czarów. To są fałszywi Chrystusowie i fałszywi prorocy.

Dzieci Boga muszą wypróbowywać czy też sprawdzać duchy – jak powiedział Jan – aby zobaczyć, czy pochodzą one od Boga, czy nie. Wypróbowywać duchy oznacza sprawdzić wibracje, sprawdzić same podwaliny prawdy. Musimy to robić poprzez cichy, wewnętrzny i duchowy kontakt i medytację oraz poprzez powoływanie się na imię Pana, JAM JEST KTÓRY JEST, by udowodnić sobie, że słowo, które słyszymy, prawdziwie pochodzi od Boga.

P: Mówi Pani, że każdy może rozstrzygnąć, czy Pani doświadczenie jest prawdziwe czy nie, po prostu słuchając Pani?

ECP: Tak, ponieważ wewnątrz nas wszystkich żyje Bóg i jego płomień daje nam tę świadomość, za pomocą której możemy odróżniać światłość od ciemności.

P: Ciekaw jestem, czy może Pani powiedzieć nam, co się dzieje podczas dyktanda. Czy to Wniebowstąpiony Mistrz mówi przez Panią? Czy jest wtedy obecny? Czy Panią inspiruje? Jaka jest natura tego doświadczenia?

ECP: Jestem nazywana „Wysłanniczką” przez Mistrzów, którzy przekazują przeze mnie swe informacje. Funkcja Wysłannika jest czymś, co przychodzi i jest dana przez dar Ducha Świętego. Jest to również dar proroctwa. Jest to łaska. Jest to posag i dar. Jest to coś, co ktoś osiąga poprzez przebywanie z Bogiem, dopóki Bóg nie powoła go, aby przemówił do jego ludu.

Podczas dyktanda moja świadomość jest tak przyspieszona lub podwyższona, że może zazębić się czy całkowicie zjednoczyć ze świadomością Wniebowstąpionych Mistrzów, którzy przemawiają przeze mnie. Sfera mojej wyższej świadomości dosłownie zazębia się i łączy ze świadomością Braterstwa Wniebowstąpionych Mistrzów. W tym momencie następuje wyzwolenie Słowa. Mistrzowie używają mojego głosu jako instrumentu, aby przedstawić światu swoje bezcenne nauki.

Odbieranie dyktanda w obecności Mistrza jest bardzo realnym doświadczeniem. To jest jak bycie wewnątrz czyjegoś umysłu. Umysł Mistrza rozmyśla poprzez mój umysł i mówi poprzez moje usta. Jednakże nie jestem w transie i jestem w pełni świadoma wszelkich cech i doznań mojego Chrystusowego umysłu.

P: Czy zatem różni się to od tego, co jest normalnie przypisywane jako psychiczne opętanie?

ECP: Tak. Psychiczny channeling, który często nadchodzi w transie, przychodzi poprzez umysł podświadomy. Osoba nie jest wówczas w obecności swojego własnego umysłu Chrystusowego, a jej ciało jest używane przez niewcielone astralne duchy do przekazywania wiadomości od zmarłych.

Może to mieć miejsce i być wyborem dla tych, którzy tego pragną, ale gdzie ja stoję jako Wysłanniczka Wniebowstąpionych Mistrzów – nie jest to dozwolone. Straciłabym dar Wysłanniczki i proroctwa, gdybym miała angażować się w jakiekolwiek formy kontaktu ze zmarłymi.

Wniebowstąpieni Mistrzowie wymagają, aby ich uczniowie – a ja uważam się również za ucznia – zawsze posiadali pełną kontrolę nad swoimi zdolnościami wtedy, gdy są we wspólnocie i w kontakcie z Bogiem i aby równocześnie zachowali swoje własne rozumowanie, opinie i samodyscyplinę.

P: Zatem nie ma okoliczności, w której Pani własne zdolności zostałyby Pani odebrane?

ECP: Zgadza się. Oczywiście są różne metody, których używają wielcy ludzie, aby przekazać swoje koncepcje. Czasami odbieranie dyktanda jest jak odczytywanie taśmy dalekopisu idącej przez Times Square. Zwykle są to litery żywego ognia, które mogą zostać odczytane i powtarzane. Ale to jest tylko jedna z form, których używają Mistrzowie.

Zazębianie się świadomości ze świadomością Mistrzów może być porównane do katolickiej tradycji, w której Papież przemawia „ex cathedra”. Gdy jest powiedziane, że papież mówi ex cathedra (dosłownie: „z tronu czy krzesła”), to znaczy „z ust Boga”. Znaczy to, że Bóg mówi przez papieża bez jakiejkolwiek sposobności ze strony papieża, by wtrącić swoje własne preferencje czy uprzedzenia; dlatego słowo, które w takich okolicznościach wychodzi z jego ust jest akceptowane przez katolików jako absolutne i nieomylne.

P: Kiedy Pani przemawia podczas dyktanda, czy to orędzie jest nieomylne?

ECP: Nie powiedziałabym, że jest nieomylne, ponieważ myślę, że jest to wyciąganie niebezpiecznego wniosku; ale mogłabym powiedzieć, że jest mniejsza możliwość wystąpienia błędu niż mogłoby to mieć miejsce podczas wygłaszania moich nauk.