Dwie wspolrzedne, na ktorych opiera sie nasze zycie—wcielonych tu, na ziemi—to czas oraz przestrzen.

Czas jest elementem, ktory kierowany jest poprzez plomien i sile energii Matki, w centrum
czakramu Matki, u podstawy kregoslupa. Praktyczny element czasu wymaga organizacji myslowej i fizycznej.

Matka jest praktyczna, sprawna, uporzadkowana, harmonijna i pelna spokoju. Detal i punktualnosc, radosc zycia i dyplomacja, zdolnosc koordynowania wielu zadan i poczynan rownoczesnie—to rowniez podstawowe cechy Matki. Wszelkie cechy, ktore sa przeciwstawne powyzej wymienionym atrybutom sily Matki sa zatem przeszkoda w naszym dzialaniu w danym wcieleniu.

Priorytetem studentow Mistrzow Wniebowstapionych jest zrownowazenie i stransmutowanie wszeklich przeciwstawnych Matce energii w ich czakramach jak i w ich zyciu. Czesto nasi bliscy
—rodzina, przyjaciele i sasiedzi, poprzez ich mesmeryczny i zwierzecy magnetyzm—moga byc przeszkoda do realizacji naszych krokow ku wniebowstapieniu, gdyz oferuja oni ich "kochajace" opinie i krytycyzm naszych "nowych" zainteresowan i trudno jest nam odciac sie od tych przestarzalych kierunkowskazow.

Sa to jedne z podstawowych testow na sciezce poczatkujacego studenta Mistrzow Wniebowstapionych i wymagaja one doglebnej pracy duchowej. Rozaniec Matki Boskiej dla adepta w Wieku Wodnika moze stac sie jedna z najwazniejszych drog do zwyciestwa, jak tez do odrzucenia barier przestarzalych lub mylnych konceptow—naszych wlasnych i tych oferowanych przez innych.

Mantra Zdrowas Mario, podyktowana przez Matke Boska na Wiek Wodnika, pomoze nam wyszlifowac elementy cech Matki, bez ktorych sciezka jest nie tylko bardziej stroma jak i trudniejsza, ale w ostatecznym rozrachunku—nie bedziemy w stanie kontynuowac naszej pracy z Mistrzami bez determinacji osiagniecia pelni plomienia Matki.

Praca nasza zaczyna sie od doskonalenia najmniejszych elementow tego plomienia:

Czy jestem punktualny? Czy jest mi trudno dotrzymac slowa? Czy mam uporzadkowane mysli jak i szuflady w mej sypialni i biurku? Czy jestem czysty i schludny? Czy mam wielu tzw. wrogow, czy trudno ze mna wspolpracowac? Czy latwo sie rozpraszam lub emocjonuje? Czy umiem elegancko powiedziec "nie" w sytuacjach wymagajacych tego? Czy znam priorytety mego zycia, planu Boga dla mnie oraz mojej osobistej sciezki ku wniebowstapieniu?

Jak osiagniemy te cechy? Poprzez kontakt z potega energii Matki w naszych czakramach, poprzez codzienny rytual rozanca dla adepta w Wieku Wodnika, poprzez wewnetrzne skupienie i prace nad uchwyceniem, zaakceptowaniem i wcieleniem tych ulotnych energii i sil Matki, uosobionych w Matce Boskiej, naszej krolowej Polski.

Mozemy wzywac te Matke i jej cialo przyczynowe, zawierajace nie tylko potege Archanielicy, lecz tez kumulatywne zwyciestwa wszystkich jej wcielen, ktorych kulminacja bylo jej ostatnie wcielenie jako Matka Jezusa Chrystusa, awatara Wieku Ryb.

Matka Boska niesie dla nas jej zdolnosc przezwyciezenia trudu ciezarnej kobiety zmuszonej udac sie w dluga i meczaca podroz, kobiety rodzacej jej pierwsze dziecko w stajni, w braku podstawowych elementow pomocy dla mlodej matki w pologu, uciekajacej z malenstwem przed hordami zabojcow dzieci, wychowujacej jej syna w nielatwych warunkach prostego, ubogiego domu w Nazarecie, matki, podtrzymujacej trzyletnia misje jej Syna, ktorego droga na Golgote jest rowniez jej osobista droga.

Taka jest rowniez nasza droga zyskania energii Matki—czy w odbudowujacej sie Polsce, po latach dewastacji wojennej i komunistycznej, czy tez w naszym prywatnym, nie zawsze doskonalym i obfitujacym w dobytek, zyciu.

Doprawdy, czesto skromniejsza i wymagajaca wiecej wysilku egzystencja jest blogoslawienstwem na sciezce wniebowstapienia, bo wszak gdy dane nam jest wszystko "za darmo" i bez wysilku —element oczekiwania wciaz wiecej oraz braku wdziecznosci do Boga i do Swiata za laske zycia wkracza niepostrzezenie do naszych mysli i dzialania. Zaprawde, trudniejsza jest sciezka tych, ktorzy maja "wszystko" zapewnione i dane im w ich zyciu fizycznym.

Aby zloty wiek Wodnika pojawil sie fizycznie na ziemi jako wiek potegi, milosci i madrosci, jak rowniez jako era pokoju i wolnosci, potrzeba aby Boska kobiecosc odzwierciedlona zostala w ludzkiej formie, jako godnosc i wdziek, poezja i kultura oraz zdolnosc administrowania, ktora jest wrodzona w energii Matki. To walory duszy, ktora jest takze rodzaju zenskiego, ubrana w bialy, niepokalany stroj narzeczonej Ducha.

Po osiagnieciu wystarczajacego stopnia sprawnosci w opanowaniu energii Matki nadchodzi szereg testow Buddy—opanawania przestrzeni oraz czakramu korony, umieszczonego na szczycie glowy, odpowiadajacego ludzkiemu mozgowi, wcielajacego elementy duchowosci i oswiecenia umyslu. A Budda nadchodzi w spokoju.

Budda wciela nie tylko koncept przestrzeni—jest on rowniez—i calkiem logicznie—pelnia wcielenia Matki. Zatem zdajmy sobie sprawe, ze energie Matki i zapanowania nad czasem, z jego wielorakimi aspektami—sa rowniez energiami Buddy; z ta roznica, ze testy Buddy musza nastapic po wcieleniu podstawowych doskonalosci Matki i Jej energii w czakramach studenta Mistrzow Wniebowstapionych.

Jakie to beda testy—testy Buddy? Moze po latach zamieszkania z liczna rodzina i ciaglej nawigacji pomiedzy ciasnota pomieszczenia i brakiem miejsca dla siebie czy spokoju, po latach opieki nad innymi oraz ciaglego stawiania ich na pierwszym miejscu—nadejdzie ciezko zapracowany moment, chwila, tydzien czy rok spokoju, wlasnego przestronnego miejsca, "wakacji" duchowych i fizycznych, medytacji i glebi wolnosci duchowej.

Z najwyzsza pokora i wdziecznoscia akceptujemy ten dar od Boga, Buddy i od Matki—a wszak to tez test dla naszej zdolnosci uzycia tego daru.

Jak odniesiemy sie do niego? Jak uzyjemy te przestrzen, oczywiscie zawsze powiazana i nieodlaczna od czasu—czy oddamy sie bezczynnosci i lenistwu, czy pomnozymy ten dar poprzez poprawne uzycie go? Medytacja? Modlitwa? Sztuka—jesli jestes malarzem, pisarzem czy muzykiem—oddaj sie pracy artystycznej dla chwaly Bogu.

Oddajmy nasz czas i nasza przestrzen dzielac sie nimi, alegorycznie, z innymi, "dla pokrzepienia serc"—jak napisal polski poeta, Adam Mickiewicz.

Dawajmy i dawajmy i dawajmy, zawsze dajac roztropnie i madrze, bo energia—zarowno ta niewykorzystana jak i ta nieroztropnie, czy wrecz glupio rozdana—staje sie nasza powazna karma.

Matka i Budda czekaja na nasze noworoczne postanowienia i oferty. Czekaja oni z radoscia i niecierpliwoscia na nasze proby wcielenia ich energii w zyciu.

I jak w przypadku Jezusa czy studentow Gautamy—czuwaja oni nad naszymi pierwszymi krokami i prowadza nas oni ku zwyciestwu. Tu, na ziemi, znajduje sie nasza platforma udowodnienia praw Matki i Buddy, a na drodze tej pracy pod ich egida—zyskujemy osobiste zwyciestwo na naszej sciezce wniebowstapienia.

Z miloscia i pokora w Chrystusie,

webmaster